O piscu – Srđan Srdić (1977, Kikinda), diplomirao je na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu. Jedan je od pobednika konkursa za najbolju neobjavljenu priču internet sajta www.bestseler.net, a dobitnik je i prve nagrade za prozu na konkursu zrenjaninskog časopisa „Ulaznica“ (2007), stipendije Fonda „Borislav Pekić“, te nagrada „Biljana Jovanović“ i „Edo Budiša“. Objavljena dela: romani – Mrtvo polje (2010) i Satori (2013); zbirke priča – Espirando (2011) i Sagorevanje (2014); eseji – Zapisi iz čitanja (2014).

O knjizi – Prevashodno poznat, razume se, kao prozni pisac, u esejima okupljenim u ovoj knjizi Srđan Srdić predstavlja nam se kao čitalac, slušalac i tumač. Pišući o knjigama i pločama koje su mu, iz različitih razloga, važne, on istovremeno piše i o samome sebi, hteo to ili ne. Otuda dvostruka priroda ove knjige, njena dvostruka zanimljivost, dvostruka svrha: ona će, s jedne strane, privući čitaoce koje zanimaju teme kojima se Srdić ovde bavi. S druge strane, privući će one čitaoce koje naš autor zanima kao pripovedač i romanopisac, zahvaljujući tome što pruža osobene uvide u njegov intelektualni i umetnički habitus. (Ivan Radosavljević)