Klatno iscrtava unutrašnju mapu pustolovine samorazotkrivanja – sopstvenih sklonosti, strahova, želja, ljubavi – vlastitog habitusa, otkrivajući uz to, kao nikad do sada, i tajne piščeve radionice. Samu strukturu knjige na neki način određuju okolnosti njenog nastanka. Reč je o minijaturama, o rečenicama koje su „umrežene“ na onaj način na koji skakač plete svoju mrežu na šahovskoj ploči, krećući se nelinearno i na preskok, pa je i ovu knjigu moguće čitati nelinearno, na preskok. (Arpad Vicko)
Đerđ Konrad (Konrád Guörgu) rođen je 2. aprila 1933. godine. Studirao je književnost, sociologiju i psihologiju. Od 1959. do 1965. je socijalni radnik, uređuje sabrana dela Tolstoja i Balzaka. Objavljuje prve eseje i članke. Od 1976. do 1984. boravi uglavnom u inostranstvu kao stipendista raznih fondacija dve godine u Zapadnom Berlinu, zatim u Sjedinjenim Američkim Državama, putuje po Evropi, Australiji i Americi. Jedan je od vođa demokratske opozicije u jednopartijskoj Mađarskoj, zatim jedan od osnivača najjače liberalne stranke, Saveza slobodnih demokrata. Dobitnik je Herderove nagrade (1983), Evropske nagrade za esej (1985), Mirovne nagrade nemačkih izdavača i knjižara (1991), Međunarodne književne nagrade Stefan Mitrov LJubiša (1998), Geteove spomen-medalje (2000), Međunarodne Karlove nagrade (2001), Nagrade Franc Verfel za ljudska prava (2007) i Nagrade Jevrejskog saveta za knjigu (2008). Dobio je najviša državna odlikovanja Mađarske, Francuske i Nemačke. Počasni je doktor Univerziteta u Antverpenu (1990) i Novom Sadu (2003). Od 1990. do 1993. bio je predsednik Međunarodnog PEN kluba. Od 1997. do 2003. predsednik Nemačke akademije umetnosti Berlin-Brandenburg.
Učesnik je 3. Međunarodnog festivala proze u Novom Sadu i laureat Nagrade Milovan Vidaković za 2009. godinu.